ဘာသာေရး လူမ်ိဳးေရးျပႆနာ မ်ားေျဖရွင္းၾကရာတြင္ --

“People are unable to forgive what they cannot punish.” 
- (a line from a textbook on international human rights)

ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္မိန္းခေလးတစ္ဦးအား၀ိုင္း၀န္း၍မုဒိမ္းက်င့္၊
လူကိုသတ္ၿပီး၊ပစၥည္းေတြပါယူသြားေသာအမႈတစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္။

က်ဴးလြန္သူမ်ားသည္လူမ်ိဳးဘာသာျခားျဖစ္ေနယံုမက
ဘက္ႏွစ္ဘက္ရာဇ၀င္သေဘာရန္ေစာင္ေနၾကသည္မွာလည္း
လြပ္လပ္ေရးေခတ္မတိုင္မီကတည္းကျဖစ္ရာ
ယခုအမႈသည္လူမ်ိဳးေရး၊ဘာသာေရးသေဘာေဆာင္လာ
ကာေနာက္ရက္ပိုင္းအတြင္းျပည္နယ္၏အျခားတေနရာ၌
လက္စားေခ်ပြဲႀကီးတစ္ခုေပၚေပါက္လာခဲ့သည္။ 

အသက္တစ္ေခ်ာင္းအတြက္အသက္ဆယ္ေခ်ာင္းအေလ်ာ္ယူလိုက္လိုျဖစ္ခဲ့သည္။ 

ထိုမွ်ႏွင့္မၿပီးဘဲျပည္နယ္ၿမိဳ ့ေတာ္စစ္ေတြတြင္ပုလိပ္ပစ္သျဖင့္လူေတြ ဒဏ္ရာရထားေသာေသြးသံရဲရဲပံုမ်ားအင္တာနက္တြင္တက္လာသည္။
စစ္ေတြကအျဖစ္အပ်က္သည္ေက်ာက္နီေမာ္ကမုဒိမ္း၊လူသတ္မႈေၾကာင့္ေသြးဆူေန
ေသာလူအုပ္ႀကီးကအျခားအမႈတစ္ခုျဖင့္ရဲစခန္းကိုတိုက္ခိုက္မႈျဖစ္သည္။

အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဘက္ကအကိုင္အတြယ္မတတ္လွ်င္

အစိုးရသည္အေခ်ာင္တရားခံျဖစ္လာႏိုင္သည္။

ျဖစ္ခဲ့ဘူးသည့္သမိုင္းသာဓကလည္းရိွခဲ့သည္။

ျပႆနာေတြေၾကာင့္ဒုကၡမျဖစ္၊ ေျဖရွင္းနည္းေတြေၾကာင့္သာဒုကၡျဖစ္တတ္သည္။

မည္သည့္ေခတ္၊မည္သည့္အစိုးရလက္ေအာက္၌မဆိုလူ ့အဖြဲ ့အစည္းအတြင္း

လူအုပ္စုႀကီးႏွစ္ခုအဓိကရုဏ္း (communal strife) ျဖစ္လာလွ်င္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးသမားကေျဖရွင္းေပးေသာနည္းသည္ေအာက္ပါေလးမ်ိဳး

အနက္ တစ္ခုခုသာျဖစ္ေနတတ္သည္။ 

၁. ႏွစ္ဘက္စလံုးေက်နပ္တဲ့ေျဖရွင္းနည္း - ရွာမွရွား - မရိွသေလာက္နီးပါး
၂. ႏွစ္ဘက္စလံုးမေက်မနပ္ျဖစ္က်န္ရစ္တဲ့ေျဖရွင္းနည္း - အမ်ားဆံုး ႏွင့္ အျမဲတမ္းနီးပါးျဖစ္
၃. ခံရတဲ့ဘက္ကေက်နပ္တဲ့ေျဖရွင္းနည္း - အဆံုးတြင္ခံရသူကိုယ္စားလက္စားေခ်ေပးျခင္းျဖစ္သြားတတ္
၄. ျပဳတဲ့သူဘက္ကေက်နပ္တဲ့ေျဖရွင္းနည္း - က်ဴးလြန္သူသည္အုပ္စိုးသူအသိုင္းအ၀ိုင္းႏွင့္  ၀င္ဆံ့ေနေသာအခါ 
 (ဥပမာသတင္းေထာက္ကိုပါးရိုက္ေသာရုပ္ရွင္မင္းသမီးအားစီးကရက္တစ္ဘူးဘိုးစာမွ်ဒဏ္ရိုက္ေသာအမႈမ်ိဳး)

ယခုျပႆနာ၏မူလဇစ္ျမစ္သည္လတ္တေလာအျဖစ္အပ်က္မ်ားထက္

ပို၍က်ယ္ျပန္ ့နက္ရိႈင္းသည္။ တအံု ့ေႏြးေႏြးျဖစ္ေနသည္မွာၾကာၿပီ။

လူတိုင္းပါးစပ္ကဘယ္ေလာက္လစ္ဘရယ္က်ေနေစကာမူကိုယ့္ေသြးသားကိုထိလာလွ်င္

နာတတ္သည့္ လူ ့သဘာ၀ကိုမည္သူမွတကယ္တမ္းမလြန္ေျမာက္ႏိုင္။ 

ကိုယ္တိုင္မခံစားရသူမ်ားကိုေရႊျပည္ေအးတရားေဟာျခင္းခိုင္းျဖင့္လည္း မရႏိုင္။

ျပစ္ဒဏ္ထိုက္သင့္သူမ်ားကိုအျမန္ဆံုးႏွင့္ထိထိေရာက္ေရာက္ျပစ္ဒဏ္ေပးျပရမည္။ တည္ဆဲဥပေဒျပဌန္းခ်က္ျဖင့္လူထုခံစားခ်က္ကိုမေျပာင္းလဲႏိုင္လွ်င္တရားေရးရႈေဒါင့္
 (Judicial aspect) အျပင္ႏိုင္ငံေရးရႈေဒါင့္ (Political aspect) ကိုပါေပါင္းထည့္၍ေက်နပ္သည္အထိေဆာင္ရြက္ရန္သာရိွသည္။

ယခုကိစၥတြင္ႏိုင္ငံေရးရႈေဒါင့္ကိုပါထည့္သြင္းေျဖရွင္းရန္လိုအပ္မည္လား။ 

ရခိုင္လူထုေက်နပ္ေအာင္တစ္ခုခုကိုလွ်င္လွ်င္ျမန္ျမန္ႏွင့္ျပတ္ျပတ္သားသားလုပ္ျပသင့္သည္။ (အစိုးရသစ္ေခတ္တြင္ရခိုင္ျပည္နယ္သားမ်ားသည္ယခင္ကထက္ပို၍ႏိုင္ငံေရးႏိုးၾကားသည္။ မိမိတို ့ျပည္နယ္သည္ျပည္ေထာင္စုအစိုးရထံမွယခုရေနသည့္ အခြင့္အေရးမ်ားထက္ပို၍ ထိုက္တန္ေၾကာင္းကိုနည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ေဖၚျပေနၾကသည္ကိုျမင္ေနရသည္။) 

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ေသဒဏ္သည္ျပစ္မႈဆိုင္ရာဥပေဒ (Penal Code) 
စာအုပ္ထည္းမွာရိွေသးေသာ္လည္းတကယ္တမ္းမက်င့္သံုးတာၾကာၿပီ။
ေသဒဏ္ေပးကာတကယ္တမ္းကြပ္မ်က္ပစ္ျခင္းကိုအေမရိကန္ျပည္
ေထာင္စုလိုအဓိကရကမၻာ့ဒီမိုကေရစီခံကတုပ္ႏိုင္ငံႀကီးမ်ား 
တြင္ပင္လက္ေတြ ့က်င့္သံုးေနေသးသည္ျဖစ္ရာလိုအပ္ပါကလက္မတြန္ ့သင့္။ 

မိန္းခေလးတစ္ဦးအား၀ိုင္း၀န္း၍မုဒိမ္းက်င့္ - ပစၥည္းယူ - လူကိုသတ္ျဖတ္
အားလံုးတၿပိဳင္တည္းျပဳမူျခင္းသည္အလြန္လူမဆန္သည့္သားရဲတိရိစာၧန္အျပဳအမူ 
(predation) ျဖစ္သည္။ လူမ်ိဳးမေရြး - ဘာသာမေရြး - အရြယ္မေရြးမည္သူ က်ဴးလြန္သည္ျဖစ္ေစခြင့္လႊတ္ေထာက္ထားညႇာတာေနစရာအေၾကာင္းမရိွ။

“မ်က္လံုးတစ္လံုးအတြက္မ်က္လံုးတစ္လံုး - သြားတစ္ေခ်ာင္းအတြက္သြားတစ္ေခ်ာင္း” 
သည္တရားမွ်တမႈသေဘာ၏တရားကိုယ္တစ္ခုလံုးမဟုတ္ေသာ္လည္း၄င္း၏
အစိပ္အပိုင္းတစ္ခုျဖစ္ေနသည္ကားေသခ်ာသည္။

 (‘An eye for an eye’ is not justice in its entirety. 
  But it certainly is an element of justice.)

တဘက္တြင္မဆီမဆိုင္အျပစ္မဲ့သူဆယ္ဦးကိုလူအုပ္ႀကီးကသတ္ျဖတ္ခဲ့သည္ကို

လည္းေလွ်ာ္ပစ္ရန္မဟုတ္။ ဒုတိယကိစၥအျဖစ္မေမ့ေလွ်ာ့စတမ္းဆက္လက္ကိုင္
တြယ္၍တရားခံေတြရႏိုင္သမွ်ရွာေဖြေဖၚထုတ္ရမည္၊ တရားစီရင္ရမည္။ 

ရာဇ၀တ္ေၾကာင္းတရားေရး (Criminal justice) တြင္က်ဴးလြန္ခံရသူ 
(victim) သည္တရားလိုမဟုတ္။ႏိုင္ငံေတာ္သည္သာတရားလိုျဖစ္သည္။

တတိယအခ်က္အားျဖင့္ျပည္တြင္းရိွအစၥလမ္ဘာသာ၀င္မ်ားကေက်ာက္

နီေမာ္ႏွင့္ေတာင္ကုတ္တို ့ကလုပ္ရပ္ ၂ခုစလံုးကိုရႈံ ့ခ်ေၾကာင္းတရား၀င္အခမ္းနား မ်ားျဖင့္ေၾကျငာသင့္ၾကသည္။ ေက်ာက္နီေမာ္ကတရားခံမ်ားသည္ မိမိတို ့ဘာသာ၀င္ျဖစ္ေနသည့္အတြက္အလြန္ရွက္မိၾကေၾကာင္း - 

သူတို ့၏မိသားစုမ်ားကိုယ္စား၊ တရားလို၏ မိသားစု
ကိုေတာင္းပန္ေၾကာင္းေၾကျငာသင့္သည္။

အျပန္အလွန္အားျဖင့္အျပစ္မဲ့လက္စားေခ်ခံရေသာသူမ်ား၏
မိသားစုမ်ားကိုလည္းရခိုင္ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္မ်ားက
ကိုယ္စားေတာင္းပန္စကားဆိုသင့္သည္ဟုယူဆပါသည္။ ၀တ္ေၾက၀တ္ကုန္ေၾကျငာခ်က္ေတြထုတ္ၾကဘို ့သာမဟုတ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ ကာလမဲဆြယ္ၾကတံုးကလိုတကယ္ကြင္းဆင္းလုပ္ၾကရန္လိုအပ္သည္။

မေန ့ကဆူးေလဘုရားေျခရင္းတြင္လူတစ္ရာေလာက္ဆႏၵျပၾက၍
လူတစ္ေထာင္ေလာက္က၀ိုင္းၾကည့္ေနခဲ့ၾကသည္ဟုဆိုရာျပႆနာ
သည္ျပည္ေထာင္စု၏က်န္ေဒသမ်ားသို ့ကူးစက္လာနိုင္သည္။ 

ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး၊ျပည္၊ ေမာ္လၿမိဳင္၊ မံုရြာ၊ ေတာင္ႀကီး၊ ျမစ္ႀကီးနား၊ ေမၿမိဳ ့ စသည္ၿမိဳ ့ႀကီးတိုင္းတြင္အစၥလန္ဘာသာ၀င္ေတြအမ်ားႀကီး ရိွၾကသည္။

ျမန္မာ့အလုပ္လက္မဲ့ျပႆနာသည္တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ထေပါက္မည့္
ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးဟုေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကဘန္ေကာက္ 
World Economic Forum တြင္ေျပာသြားသည္။
ယခုဘာသာေရး၊လူမ်ိဳးေရးအဓိကရုဏ္းျဖစ္မည့္ျပႆနာကအခ်ိန္မေရြး
ထေပါက္မည့္တိုင္းဗံုးျဖစ္ေနသျဖင့္ႏိုင္ငံေရးပါတီႀကီးငယ္အားလံုး
တို ့မွသူမအပါအ၀င္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏႈတ္ပိတ္ေခါင္းေရွာင္ 
လုပ္မေနၾကဘဲ၀ိုင္း၀န္းထိမ္းေပးရန္တာ၀န္ရိွေပသည္။ 

အထူးသျဖင့္အမ်ိဳးသမီးကမၻာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဘယ္ဆုရွင္တစ္ဦးအေနျဖင့္
မိမိေနရင္းမူလတို္င္းျပည္ရိွအမ်ိဳးသမီးငယ္ကေလးမ်ား၏ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ ဘ၀လံုျခံဳေရးအတြက္သူမကတစ္ခုခုေလာက္ေတာ့ထိထိေရာက္ေရာက္
စီမံေဆာင္ရြက္ေပးသင့္သည္ဟုယူဆပါသည္။

တဘက္တြင္လည္း ဘဂၤလားနယ္စပ္က “ရိုဟင္ဂ်ာ” ဆိုသူမ်ားေၾကာင့္ျပည္တြင္းက
ျမန္မာမူဆလင္ေတြဒုကၡမျဖစ္သင့္။ သူတို ့သည္ပုဂံေခတ္ကတည္းက ရိွေနခဲ့ၾက၍လြပ္လပ္ေသာျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကိုလက္တြဲထူေထာင္ခဲ့ၾကသူေတြျဖစ္သည္။ 

“ရိုဟင္ဂ်ာ”ဟူသည္အရင္းစစ္လိုက္လွ်င္လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးျပႆနာ 

(immigration question) သာျဖစ္သည္။ ဤျပႆနာမ်ိဳးႏိုင္ငံတိုင္းမွာရိွသည္။ အထူးအဆန္းမဟုတ္။

သို ့ေသာ္လူဦးေရဖိအား (population pressure) အဆမတန္မ်ားေနေသာႏိုင္ငံ
တစ္ခုႏွင့္ကပ္ေနမိလွ်က္သားျဖစ္ေနယံုသာမကကိုယ္တိုင္ကလည္း
ခ်ိနဲ ့ေသာတိုင္းျပည္ (weak state) ျဖစ္ေနေသာျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ျပႆနာပိုႀကီးသည္။

အက်င့္ပ်က္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးယႏၱယားကိုအသံုးျပဳကာခိုး၀င္လာေနၾကသည္မွာရာစုႏွစ္တ၀က္မကရိွေနၿပီ။ 

အခ်ိန္ၾကာလာသည့္အခါလူ၀င္မႈ ျပႆနာ (illegal migration problem) 
ကိုႏိုင္ငံေရးျပႆနာ (political question) အျဖစ္ေျပာင္းလဲဘို ့အားထုတ္လာသည္။
၁၉၄၉ တြင္တစ္ႀကိမ္၊ ၁၉၇၈တြင္တစ္ႀကိမ္အေရးယူရသည္။ 
သို ့ေသာ္တိုင္းျပည္ကလည္းခ်ိနဲ ့ - လူသားခ်င္းစာနာေထာက္ထားေရး
ႏိုင္ငံတကာစံမ်ား (internationally recognized norms) ကိုလည္း
လိုက္နာရေသးသည္ျဖစ္ရာအျပတ္မလုပ္ႏိုင္ခဲ့။
ေမာင္းထုတ္ပစ္ခဲ့သူမ်ားကိုပင္ျပန္လက္ခံေပးခဲ့ရသည္။

၁၉၈၈ျမန္မာႏိုင္ငံဒီမိုကေရစီကူးေျပာင္းေရးအစဥ္ႀကီးေပၚေပါက္လာေသာအခါ

အခြင့္ေကာင္းႀကီးၾကံဳႀကိဳက္ေလေတာ့သည္။ လူ ့အခြင့္အေရးေခါင္းစဥ္ႏွင့္ကပ္၍
ႏိုင္ငံေရးျပႆနာအျဖစ္ပြဲထုတ္ခြင့္ပိုရလာသည္။

တိုင္းျပည္ကိုအုပ္စိုးေသာ(စစ္)အစိုးရကလည္းႏိုင္ငံေတာ္အာဏာ၌

တရားမ၀င္ျဖစ္ေနခဲ့ရာဘာကိုမွထိထိ ေရာက္ေရာက္မလုပ္ႏိုင္၊
မ်က္ႏွာစာေပါင္းစံုတြင္ခုခံေရးလုပ္ေနရကာဤျပႆနာမွာ
ျပစ္ထားသေလာက္နီးနီးျဖစ္ခဲ့သည္။

“ရိုဟင္ဂ်ာႏိုင္ငံေရး” ၏အားသာခ်က္တစ္ခုမွာျပည္တြင္းမွာရိွဘာသာေရးတူသူေတြထံမွ
စာနာမႈ (sympathy) ကို ရယူႏိုင္ျခင္းျဖစ္သည္။  စင္စစ္ရိုဟင္ဂ်ာဆိုသူေတြႏွင့္ျမန္မာ မူဆလင္ေတြအၾကားတြင္ဘာသာေရးမွလြဲ၍က်န္အခ်က္အေတာ္မ်ားမ်ားကြဲျပားသည္။ ပုဂံေခတ္ကတည္းကယေန ့ျမန္မာျပည္ျဖစ္လာမည့္ေဒသတြင္ေရာက္ေနၾက သည့္မူဆလင္မ်ားသည္အျခားေဒသခံမ်ားႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈခ်င္းေရာယွက္
(cultural assimilation) မႈအေတာ္ရင့္က်က္ေနၿပီးသားျဖစ္သည္။

ျမန္မာမူဆလင္အေတာ္မ်ားမ်ားသည္ျမန္မာမႈ၊ စာေပ၊အႏုပညာ၊ 

ဂီတ၊ ေဗဒင္ ပညာမွအစတြင္လည္းျမန္မာမ်ားႏွင့္တန္းတူထူးခြ်န္ၾကသည္။
လြပ္လပ္ေရးေမာ္ကြန္း၀င္စသည့္တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ ပုဂၢိဳလ္ 
အမ်ားလည္းသူတို ့ထည္းမွေပၚထြက္ခဲ့သည္။       

သို ့ေသာ္အာဏာရွင္စံနစ္ေအာက္လူျဖစ္လာၾကသူမ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္မ်ားသည္
စံနစ္ႀကီးေၾကာင့္ပင္တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္ - ေရွ  ့ကမ်ိဳးဆက္မ်ားႏွင့္စာလွ်င္ပို၍နည္းသည္။ ဤသည္မွာအက္ဒ္မန္ဘာ့က္ေျပာသလို “ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကိုခ်စ္စမ္းပါလို ့တိုက္တြန္းယင္ - ကိုယ့္တိုင္းျပည္ကိုယ္တိုင္ကလည္းခ်စ္ခ်င္စရာျဖစ္ေနဖို ့လိုတယ္။”
 (To make us love our country, our country ought to be lovely. Edmund Burke) ဆိုသည့္အတိုင္းျဖစ္ေနရာသူတို ့ကုိတဘက္သတ္အျပစ္တင္၍လည္းမျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ 

အထူးသျဖင့္ဗမာ/ဗုဒၶဘာသာမဟုတ္သူ ျပည္တြင္းေမြး-ျပည္ပေရာက္မ်ိဳးဆက္သစ္မ်ား
သည္သူတုိ ့ကိုယ္ကိုျမန္မာႏိုင္ငံသားဟူသည့္ identity ထက္ မိမိတို ့ကိုးကြယ္ရာဘာသာ 
(ခရစ္ယန္၊ အစၥလမ္) ျဖင့္အမ်ားအားျဖင့္ identified လုပ္ၾကသည္။ 

ရွစ္ဆယ့္ရွစ္မ်ိဳးဆက္ ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္သူ(ျမန္မာမူဆလင္)ကိုျမေအး၏ သမီးသည္အဂၤလန္ႏိုင္ငံ၌ျမန္မာစစ္အစိုးရဆန္ ့က်င္ေရးဆႏၵျပရာတြင္အစၥလမ္

ထံုးစံေခါင္းစည္း (Hijab) ၀တ္ဆင္ကာျမန္မာႏိုုင္ငံေတာ္အလံကိုေျမတြင္
ခ်၍ေျချဖင့္နင္းထားကာဆႏၵျပခဲ့သည္။ သူမသည္ U.K တြင္ “ရိုဟင္ဂ်ာ” အေရးကိုစြမ္းစြမ္းတမန္ေရွ ့တန္းကလုပ္ေနသူျဖစ္သည္။ 

သူမႏွင့္အလားတူလုပ္ရပ္မ်ားကျပည္တြင္းရိွႏိုင္ငံသားျမန္မာမူဆလင္
မ်ားႏွင့္ရိုဟင္ဂ်ာမ်ားအတူတူပင္ျဖစ္ၾကသည္ဟူေသာအထင္မွားကိုျဖစ္ေစေလသည္။ 

ယခင္အပါတ္ကအျဖစ္အပ်က္သည္ရခိုင္ျပည္နယ္ေန “ရိုဟင္ဂ်ာ” အခ်ိဳ ့၏ ရမ္းကားမႈဒဏ္ကိုျပည္တြင္းမူဆလင္ေတြကအစား၀င္ခံရျခင္းျဖစ္သည္။ 

ထို ့ေၾကာင့္ျပည္တြင္းေနျမန္မာ မူဆလင္(အဖြဲ ့အစည္း)မ်ားသည္မိမိတို ့ႏွင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္ေနရိုဟင္ဂ်ာဆိုသူမ်ားဘာမွမပါတ္သက္ေၾကာင္း၊ သူတို ့၏
ရက္စက္ေသာလုပ္ရပ္မ်ားကိုဆန္ ့က်င္ေၾကာင္းေၾကျငာ၍ျပတ္ျပတ္သားသား
ရပ္တည္ျပရန္လည္းလိုအပ္ပါလိမ့္မည္။ 

ကိုျမေအးတစ္ဦးတည္း - ျပႆနာျဖစ္လာၿပီးမွ - သူ ့ရပ္တည္ခ်က္
ေၾကျငာေပးတာကိုလက္ခံေသာ္လည္း မလံုေလာက္ပါ။

အစိုးရသစ္အေနႏွင့္လည္းျပႆနာကိုသမရိုးက်အုပ္ခ်ဳပ္ေရးနည္းမ်ား 
(administrative measures) ျဖင့္ ေျဖရွင္း၍မရလွ်င္ ယခင္အစိုးရေဟာင္း
လက္ထက္ကလိုစစ္တပ္ကို အားကိုးမည့္အစားလူထုေခါင္းေဆာင္မ်ား၊
ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္အျဖစ္သတ္မွတ္ခံေနရသူမ်ားႏွင့္
လူမ်ိဳးစုေခါင္းေဆာင္ဆိုသူမ်ားကပါပူးေပါင္းပါ၀င္၍ေျဖ 
ရွင္းေပးၾကရန္အစိုးရကကမ္းလွမ္းသင့္ပါသည္။ 

လိုအပ္မည္ထင္ပါကသူတို ့အားလံုးပါ၀င္သည့္
အမ်ိဳးသားညီညြတ္ေရးေကာ္မတီႀကီးတစ္ခုအစိုးရက 
ကမကထျပဳဖြဲ ့စည္း၍ယခုကိစၥကိုကိုင္တြယ္ႏိုင္သည္။

ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ သာသနာ့၀န္ထမ္းမ်ားကိုေတာ့မထည့္သင့္ပါ။ 

[ယခုျပႆနာသည္ဘာသာေရးပဋိပကၡသေဘာေဆာင္လာႏိုင္သည့္အတြက္

ဘာသာေရး၀န္ထမ္းေတြပါလာလွ်င္ပို၍ေကာင္းဘို ့ ထက္ပိုဆိုးဘို ့ကသာ၍မ်ားပါသည္။] 

ႏိုင္ငံေရးကိစၥတြင္ဘာသာေရးကိုအသံုးခ်မိလွ်င္ေနာင္အခါ
သူတို ့ကိုတားဆီး၍ရႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ပါ။   

ျမန္မာသံေတာ္ဆင့္